Λίγα λεπτά πριν την απογείωση.
Θα θυμάμαι για πάντα την 19η Οκτωβρίου, τότε που η πόρτα του αεροπλάνου έκλεισε και συνειδητοποίησα ότι ήμουν μόνη και έτοιμη να πετάξω για Ιταλία, παρέα με ένα backpack και μια χειραποσκευή. Παραδόξως δεν ένιωθα φόβο και αγωνία, παρότι πετούσα στις 12 το βράδυ και θα έφτανα στη Μπολόνια λίγο μετά τη 1 τα μεσάνυχτα, παραβαίνοντας ήδη το μεγαλύτερο ΜΗΝ του σόλο ταξιδιού μόλις στο πρώτο μου ταξίδι!
Μην επιλέγετε νυχτερινή πτήση, αν υπάρχουν άλλες επιλογές. Στη δική μου περίπτωση βέβαια δεν υπήρχαν, οπότε κανόνισα να με περιμένει ένα ταξί και ευχήθηκα όλα να πάνε καλά.
Πώς ξεκίνησαν όλα.
Δεν θυμάμαι πότε πήρα την απόφαση να ταξιδέψω μόνη μου, θυμάμαι όμως ότι σαν ιδέα τριγύριζε στο μυαλό μου πάνω από δυο χρόνια επηρεασμένη από συγκεκριμένες Ελληνίδες αλλά και ξένες travel bloggers και μη, που ακολουθούσα στα social media. Kάποιες ταξίδευαν σόλο για μήνες στην Ασία, κάποιες για μικρά διαστήματα στην Ευρώπη, το χρονικό διάστημα δεν έχει σημασία, αυτό όμως που διέκρινα ήταν ένας ενθουσιασμός και ένα τεράστιο χαμόγελο χαράς.
Σαν άνθρωπος που θέλω να δοκιμάζω νέες εμπειρίες, μου αρέσει να ταξιδεύω και απολαμβάνω να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου, η ιδέα του σόλο ταξιδιού γυρνούσε συνέχεια στο κεφάλι μου. Στον αντίποδα, βρίσκονταν κάποιες αγχώδης διαταραχές και μια μικρή αγοραφοβία, μαζί με τον λογικό φόβο της μοναξιάς.
Η πρώτη μου σόλο εκδρομή στην Αλβανία
Τα επόμενα δυο χρόνια, μου δόθηκαν κάποιες ευκαιρίες να ταξιδέψω σόλο, όμως ο φόβος μου με κράταγε πίσω. Τον Ιούνιο του 2019, αποφάσισα να πάω μόνη μου μεν αλλά σε γκρουπ, μια ημερήσια εκδρομή στην Αλβανία και συγκεκριμένα στους Άγιους Σαράντα. Η πρώτη κρυάδα έφυγε και πάνω στον ενθουσιασμό μου, έκλεισα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή, προς το αεροδρόμιο της Μπολόνια.
Πώς καταστρώθηκε το σχέδιο
Για κάποιο λόγο η Ιταλία (είχα ξαναπάει στο παρελθόν άλλες δύο φορές), μου έβγαζε ένα πολύ θετικό vibe και ένα αίσθημα ασφάλειας.Το επόμενο διάστημα ασχολήθηκα με την οργάνωση του ταξιδιού μου, ποιες πόλεις θα επισκεφθώ, που θα μείνω, πως θα μετακινηθώ. Τελικός μου προορισμός το Μιλάνο και από εκεί θα πετούσα πίσω στη Κέρκυρα.
Τι συνέβη στη πορεία.
Φτάνοντας στη Μπολόνια θυμάμαι να χαμογελάω μόνη μου. Ένα γαργαλητό στο στομάχι μέσα στο ταξί μέχρι να φτάσω στο χόστελ μου. Μόλις μπήκα στο κοιτώνα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου εκεί συνειδητοποίησα πως μια υπέροχη περιπέτεια είχε μόλις ξεκινήσει.
Στη Μπολόνια
Τις επόμενες ημέρες έζησα μερικές από τις πιο υπέροχες στιγμές της ζωής μου. Όχι μόνο από ταξιδιωτικής άποψης αλλά κυρίως από το γεγονός ότι οι στιγμές αυτές περιλάμβαναν εμένα και μόνο. Το ταξίδι μου ξεκίνησε απο τη Μπολόνια και στο διάστημα των επόμενων πέντε ημερών, επισκέφθηκα τη Μόντενα και τη Πιατσένζα (δυο γλυκύτατες κωμοπόλεις) και κατέληξα στο φαντασμαγορικό Μιλάνο.
👉 Μπορεί να σε ενδιαφέρει επίσης : Photo Album. Φωτογραφίεςαπό τη “κόκκινη” Μπολόνια
H Μπολόνια θεωρείται το γαστρονομικό κέντρο της Ιταλίας.
Πρωινό καφεδάκι στη Μόντενα
Η γλυκειά Piacenza
Στη κορυφή του Duomo στο Μιλάνο
Όσα έζησα
Μέσα σε αυτές τις μέρες περπάτησα πολύ, ήπια πολλούς καφέδες και διάβασα το βιβλίο μου σε όμορφες πλατείες. Ξεπέρασα ενδοιασμούς και χαζούς φόβους, όπως το να τρώω μόνη μου σε μαγαζιά (πλέον μπορώ να φάω και να πιώ το καφέ μου παντού χωρίς να σκέφτομαι ποιος μπορεί να με κοιτάζει περίεργα), κοιμήθηκα σε χόστελ μαζί με άλλα κορίτσια, πήρα το πρωινό μου γνωρίζοντας άτομα από όλες τις πλευρές του πλανήτη και μοιράστηκα το τραπέζι μου με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Ιταλών που επέμειναν να κεράσουν το καφέ μου, παρότι δεν είχαμε καταφέρει να συνεννοηθούμε σε καμία γλώσσα.
Έφαγα τορτελίνια στη γενέτειρα τους και μπήκα στο αυθεντικό μουσείο της Ferrari στη Μόντενα .Έτρεξα σε σταθμούς να προλάβω το τρένο μου, έγινα μούσκεμα όταν η ομπρέλα μου έσπασε στη μέση μια καταιγίδας, έμαθα να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου και στο Μιλάνο χρησιμοποίησα για πρώτη φορά τη πλατφόρμα του Couchsurfing , που για όσους δεν γνωρίζουν, είναι ουσιαστικά μια δωρεάν φιλοξενία από ντόπια άτομα στο σπίτι τους.
Η Ελμίρα με φιλοξένησε στο Μιλάνο
Είναι το σόλο ταξίδι για όλους;
Ίσως όχι. Χρειάζεται αρκετή οργάνωση και προετοιμασία για να κυλήσουν όλα ομαλά (ακόμα και έτσι όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο), όρεξη για ταξίδια και φυσικά μια συμφιλίωση και αγάπη προς τον ίδιο σου τον εαυτό, για τις ώρες και τις μέρες που θα περάσετε μόνοι οι δυο σας. Είσαι υπεύθυνη για την ασφάλεια σου. Πρέπει να είσαι σε επιφυλακή και να προσέχεις τι γίνεται γύρω σου, δεν θα το κάνει κανείς για σένα. Κυρίως όμως πρέπει να καταλάβεις ότι το ταξίδι αυτό είναι για σένα και μόνο. Ένα δώρο στον εαυτό σου.
Σίγουρα το να ταξιδεύεις με παρέα είναι υπέροχο .Έχεις έναν άνθρωπο να συζητήσεις και μια ασφάλεια στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Κάποιοι δεν μπορούν να σκεφτούν ένα ταξίδι χωρίς κάποιον να μοιράζονται τις όμορφες στιγμές και αυτό είναι απολύτως κατανοητό. Και ναι, σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα θέλεις να μοιραστείς μια όμορφη στιγμή με το άλλο σου μισό ή με τη κολλητή σου. Γιατί όμως οι στιγμές να αποκτούν αξία μόνο όταν τις μοιράζεσαι;
Το να ταξιδεύεις σόλο, δεν σημαίνει πως μένεις και μόνος . Οι ευκαιρίες να γνωρίσεις άτομα είναι περισσότερες, από εκείνες που έχεις ταξιδεύοντας με φίλους. Είσαι περισσότερο ανοιχτός σε νέες γνωριμίες, ιδιαίτερα με άτομα που ταξιδεύουν και αυτά σόλο. Αν και το συγκεκριμένο σπορ στην Ελλάδα είναι ακόμα σε πολύ εμβρυακό στάδιο (υπάρχει μεγάλο στίγμα για τους μοναχικούς τύπους), στο εξωτερικό είναι ευρύτατα διαδεδομένο και καθόλου περίεργο. Έρευνες μάλιστα δείχνουν ότι το σολο ταξίδι είναι μια άκρως αυξανόμενη τάση με το μεγαλύτερο ποσοστό σόλο ταξιδιωτών να είναι γυναίκες!
Σε προτρέπω να το δοκιμάσεις έστω και μια φορά. Ίσως εθιστείς και εσύ στο σόλο ταξίδι.
Εβίτα.
👉 Διάβασε επίσης: 24 ώρες στη Μόντενα του Enzzo Ferrari
👉 Διάβασε επίσης: Πιατσέντζα, μια μικρή Ιταλική Κωμόπολη
