Ή αλλιώς μια περίληψη του 2021, ενός έτους που ξεκίνησε κάπως σε WTF mood, συνεχίστηκε κάπως χλιαρά, με μια κάποια αποδοχή των καταστάσεων και μια ελπίδα, ένα καλοκαίρι σχεδόν καταπληκτικό και λίγο πριν την λήξη του, επιστρέψαμε στο WTF mood που προείπαμε. Αντικειμενικά τα τελευταία χρόνια μοιάζουν με ένα rollercoaster συναισθημάτων που μας οδηγεί από την απόλυτη απόγνωση και παραίτηση σε κάποια πρωινά γεμάτα ελπίδα, ήλιο και γαλάζιες ακτές όπου τρέχουμε σαν άλλες Αλίκες με ξέπλεκα μαλλιά πιστεύοντας αλήθεια ότι όλα θα πάνε καλά.
Οπότε να ξεκινήσω με ένα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ σε όλους μας που τα καταφέραμε μέχρι τώρα σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά. Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα αλλά θεωρητικά έχουμε ήδη φάει το μεγαλύτερο κομμάτι και μας έμεινε μόνο η ουρά. Οπότε ΚΟΥΡΑΓΙΟ αδέρφια και ΜΠΡΑΒΟ μας που φτάσαμε μέχρι εδώ (σχεδόν) άθικτοι.
Επίσης αντικειμενικά το 2021 ήταν ένα κλικ πιο φυσιολογικό σε σχέση με το 2020. Κάπως ταξιδέψαμε, κάπως μας έφυγε η πολύ η τρομάρα, κάπως σταματήσαμε να ψεκάζουμε μέχρι και τις σακούλες του σουπερμάρκετ, κάπως μάθαμε να ζούμε με τον Big C στη ζωή μας, όπως ήταν και αναμενόμενο. Και οι χρονιές που θα έρθουν θα είναι όλο και καλύτερες (μεχρι να προκύψει κάποιος άλλος ιός και να ζήσουμε και πάλι όλο αυτό το μαρτύριο από την αρχή).
Η δική μου χρονιά ξεκίνησε κάπου τον Μάιο (τους προηγούμενους μήνες δεν θυμάμαι καν τι κάναμε, νομίζω βρισκόμασταν κάπου μεταξύ συνταγών ψωμιών και μετακίνησης 6) όπου σε συνεργασία με τον Φορέα Τουρισμού της Λεμεσού ταξίδεψα για πρώτη φορά στην Κύπρο με σκοπό να γνωρίσω τις θαλάσσιες ομορφιές που κρύβει αυτή η χώρα. Έκανα λοιπόν Μάιο μήνα, βουτιές στην θάλασσα, snorkeling και μερικές απόπειρες free diving παρέα με εξαίρετους επαγγελματίες και φυσικά γνωρίσα την ιστορία και μερικά υπέροχα αξιοθέατα της Λεμεσού. Not bad at all.
👉Ταξιδεύοντας στην Λεμεσό για θαλάσσιες δραστηριότητες
Tον Ιούνιο έκανα το απαραίτητο ετήσιο ταξιδάκι μου μέχρι την μαγική Λευκάδα για να πάρω τη δόση μου από απέραντο γαλάζιο και κοκτέιλ στο Captain’s Corner…
👉Μπορείς να διαβάσεις εδώ περισσότερα: Εξερευνώντας τον Άγιο Νικήτα και τα πέριξ
… αλλά και μια εξόρμηση στους γειτονικούς Παξούς με την φίλη και εξπλόρερ Emily, όπου κυριολεκτικά οργώσαμε το νησί από άκρη σε άκρη και γλυτώσαμε στο τσακ από διάφορα ευτράπελα, όπως το να μείνουμε στη μέση του πουθενά από βενζίνη ή να πεθάνουμε απο ακατάσχετη αιμορραγία λόγω κοψίματος στον βυθό. Όλα καλά όμως, γυρίσαμε και έγραψα και άρθρο για να έχετε.
👉48 ώρες στους μαγευτικούς Παξούς
Κάπως έτσι ήρθε και ο Ιούλιος…
…και η mama Polska με κάλεσε κοντά της μετά από σχεδόν δυο χρόνια που έμεινα μακριά της. Προσγειώθηκα στο χρωματιστό Πόζναν για ένα σόλο ταξιδάκι που είχα πολύ ανάγκη και ας ήταν και σε μια πόλη που είχα επισκεφθεί ξανά. Έφαγα το αγαπημένο μου σνίτσελ σε όλο τον κόσμο, πολλά Pączki και πήρα πολύ πολωνική ενέργεια για να συνεχίσω το καλοκαίρι μου.
👉Ένα ταξίδι στο χρωματιστό Πόζναν
O Aύγουστος με βρήκε (όπως σχεδόν κάθε χρόνο) στο νησί καταγωγής μου, την υπέροχη και καταπράσινη Κεφαλλονιά να πλατσουρίζω στα μοναδικής ομορφιάς νερά της.
👉Oι αγαπημένες μου παραλίες της Κεφαλλονιάς
Προς τα τέλη του Σεπτεμβρίου έκανα ένα ακόμα σόλο ταξιδάκι στην γειτονική Ιταλία και συγκεκριμένα το Μπέργκαμο, την Μπρέσια και την γραφική και απίστευτης ομορφιάς λίμνη Iseo. Ακόμα δεν έχω προλάβει να γράψω άρθρα για τα συγκεκριμένα μέρη αλλα will do soon, i promise!
Και κάπως έτσι μπήκαμε και στο φθινόπωρο όπου η Εβίτα έκανε μερικές εκδρομές στην Δωδώνη, στα Τζουμέρκα και λίγο πριν την λήξη του έτους και στα Ζαγοροχώρια. Οπότε μπορούμε να πούμε ότι φέτος η Ήπειρος είχε την τιμητική της στα πλάνα μου.
Τώρα που τελειώνω το άρθρο αυτό, αντιλαμβάνομαι οτι τελικά δεν ήταν και άσχημο το 2021!Ευχές και πλάνα μεγάλα δεν θα κάνω για το έτος που έρχεται. Ούτως ή άλλως δεν είμαι τύπος που γράφω τους στόχους μου κάθε αρχή του έτους, αν μη τι άλλο δεν χρειάζομαι παραπάνω άγχος και πίεση στη ζωή μου και κατα δεύτερον είμαι και αρκετά παρορμητική που σημαίνει οτι τα περισσότερα ταξίδια μου αποφασίζονται ίσως μερικές βδρομάδες πριν!
Υγεία μόνο και χιουμορ. Να γελάμε.
Εβίτα.
